*WoManManual Currently Under Construction*: Pasen, het heidense vruchtbaarheidsfeest

Bron

Pasen over de opstanding van Jezus en chocolade eitjes enzo? Dat had je gedacht, pure seks jongens!
Alhoewel Pasen op de kalender staat als een Christelijke feestdag, liggen de wortels voor het vieren van Pasen bij een heidens ritueel.
Voor de oppervlakkige toeschouwer lijken de twee aspecten van Pasen niet met elkaar te rijmen. Aan de ene kant is er het wereldse aspect van vrije dagen, kinderen die op zoek gaan naar fel gekleurde eieren en aan de andere kant is er het religieuze aspect waarbij de Christenen de wonderbaarlijke wederopstanding van hun redder vieren. 

Alhoewel beide aspecten niets met elkaar te maken hebben, begint de zaak toch iets duidelijker te worden als je de heidense oorsprong van Pasen onder de loep neemt. 

Godin van de vruchtbaarheid
Het woord Pasen, Easter in het Engels, is afkomstig van het woord Eostre, de Saksische moeder God. Deze naam op haar beurt is weer afkomstig van het woord Eastre, een oud woord voor lente. De Noorse variant van Eostre was de Godin Ostara, die als symbolen een ei en een haas droeg. Deze beide symbolen staan voor vruchtbaarheid. Bij het begin van de lente (lente equinox) werden feesten georganiseerd. Zelfs vandaag de dag valt Pasen, terwijl het een Christelijk feestdag is, altijd op een datum die op een heidense manier wordt berekend. Dat wil zeggen, de zondag volgend op de eerste volle maan na de lente equinox.

Konijntjes, eieren en lelies 
Konijnen staan natuurlijk voor een potente vruchtbaarheid vanwege hun wonderbaarlijke snelle voortplanting. Ook eieren zijn historisch gezien altijd een symbool geweest van nieuw leven, vruchtbaarheid en reïncarnatie. Beschilderde eieren vertegenwoordigen van oudsher het felle zonlicht en de vrolijk gekleurde bloemen van de lente. Gekleurde eieren werden al gebruikt in rituelen bij de Egyptenaren en de Babyloniërs. Lelies werden eveneens gezien als vruchtbaarheidssymbolen omdat men klaarblijkelijk vond dat deze lijken op de mannelijke geslachtsdelen.

In Angelsaksische landen kent men de "hot cross bun" welke traditioneel met Pasen worden gegeten. Een klein zoet broodje met kruiden, gemaakt met aalbessen (miemelen!) en rozijnen en afgemaakt met een kruis over het broodje. Deze broodjes worden traditioneel geassocieerd met de lente en kwamen ook bij de oude Grieken en Romeinen al voor. Zij maakten al deze magische broodjes met een kruis bovenop. Twee van dit soort broodjes zijn teruggevonden in de ruïnes van Herculaneum, de plaats die werd vernietigd door de uitbarsting van de Vesuvius in het jaar 79 na Christus.

Oorsprong van de wederopstanding
De heidense feesten die nu in verband worden gebracht met Christelijke praktijken zijn afkomstig van Mediterrane culturen. De Frygiërs vierden een lentefeest ter ere van Cybele, een Godin van de vruchtbaarheid. Cybele was de vrouw van de God Attis. Attis werd geboren uit een maagd, die na zijn dood binnen drie dagen wonderbaarlijk genoeg weer opstond uit de dood. Deze gebeurtenis vond plaats rond de lente equinox.

Aanbidders van Attis rouwden op Zwarte Vrijdag en vierden vervolgens zijn wederopstanding de zondag daarna. Attis was simpelweg de laatste manifestatie van vroegere wederopstanding mythen. Zoals die van Osiris, Orpheus, Tammuz en Dionysus. Zij werden ook allen geboren uit maagden en stonden op uit de dood, drie dagen na hun overlijden.

In streken waar het Christelijk geloof terrein begon te winnen, werden deze reeds bestaande verhalen tot op de dag van vandaag verweven met het verhaal van Jezus. Het lijkt erop dat sinds het prille begin van onze beschaving, oude volkeren altijd de lente hebben geassocieerd met de wedergeboorte en de wederopstanding van de natuur, na de "dood" van de barre winter. Dit werd dan gepersonifieerd in de vorm van een Godin of God.

Vrolijk Pasen!!!